akşam işten eve geliyorsun, televizyonun karşısına geçiyorsun, bu tarz benim'de sakallı herif koskoca kadını çocuk azarlarmış gibi azarlıyor. kanal değiştiriyorsun, çeşit çeşit dizi. ama bir ortak yönleri var; zeka gerektirmiyorlar. zaten televizyon izleyen insan edilgen konumda. türkçesi, mal gibi bakıyor. o mal gibi bakadursun, beyni yavaş yavaş eriyor. beyinleri eridikçe mutlu oluyor insanlar. normal olan da bu. ignorance is bliss demişler nihayetinde. ondan sonra neden ülke bu halde.. ulan üç beş beyin hücresiyle idare eden bir halkın yaşadığı ülke, dünya lideri olacak değil ya!
işsizlik %12'ye dayanmış, adgari ücret 370 dolar, benzin anasının amı, elektrik-doğalgaz ebesinin siki. ama milletvekili maaşı 23bin. işte sen ben televizyon karşısında beyin eritirsek, olan bu. ne olacak ki başka. anasını sikiyim ya çok sinirliyim. arkadaş bi 'ne oluyoruz amk' demez mi lan insan? maden olcaklarında ölen işçilerin ailelerine, hem de olayın ertesi günü biber gazı sıkılan bir ülke burası. ama sorarsan türkiye'de faşizm yok. çünkü yöneticilerimiz namaz kılıyor. ee namaz kılıyorsa milyonları milyarları sıfırlayacaklar tabi. olacaaak olacaaak olacak o kadar.
bakıyorsun plazalarda starbuckslarda takım elbiseli, güya iyi eğitim görmüş insanlar. sanıyorsun ki türkiyeyi aydınlık bir geleceğe taşıyabilecek kapasitedeler. ama hayır. anadolu çomarı diye aşağıladığın insanlardan hiçbir farkları yok. outlook'ta sikeyjul tutunca adam olunmuyor.
cahil deyince gözümüzün önüne eğitim görmemiş, dünyadan habersiz bir insan gelir. oysa cahil olmak demek eğitim görmemek değil. cahil insan benim için, bir şeyi öğrenme imkanı varken öğrenmeyen insandır. yani sen yoldan geçen bir adama pi sayısını sorsan ve adam bunu bilemese, hemen cahil damgasını yapıştırmayacaksın. adam belki ilkokul mezunu, hayatında pi sayısını duymamış. cahil mi oluyor? ha ama eğer bu sikik, üniversite okumuş ve hala pi sayısını bilmiyorsa işte ona gönül rahatlığıyla cahil diyebilirsiniz. hatta amına kodumun cahili de diyebilirsiniz. pi sayısına takılma, örnek verdim onu.
valla öyle içim sıkılıyor ki bazen, al beynini vur kendini şevki, ne kasıyon yaşamaya diyorum. sonra güzel bir şarkı duyuyorum, güzel bir kitaba denk geliyorum, ya da ne bilim amk supernatural'ın yeni bölümü yayınlanıyor; hayat güzel lan diyorum.
evet hayat güzel, etrafınızda insan olmadıkça.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder